Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Στην Κέρκυρα ξέρουμε ότι τέλειωσε το καλοκαίρι όταν εμφανιστούν οι γυμνές κυρίες. Εκεί που ήταν στεγνό χώμα, χαραγμένο από την ξηρασία, με τις πρώτες υγρές δροσιές του Σεπτεμβρίου πετάγεται από τη μια μέρα στην άλλη ένα χοντρό κοκκινωπό κοτσάνι, που σε λίγες μέρες έχει σχεδόν μισό μέτρο ύψος και σε λίγες ακόμα μέρες έχει σχηματίσει 2, 3, 4, 5 (ή και περισσότερους) υπέροχους κρίνους χρώματος ανοιχτού γλυκού ροζ. Είναι άγρια εδώ στο νησί, η μάλλον «εξαγριωμένα» (naturalised), που σημαίνει ότι μπορεί αρχικά να ήρθαν από κάπου αλλού αλλά τώρα φυτρώνουν και πολλαπλασιάζονται μόνα τους, χωρίς ανθρώπινη φροντίδα.

Η καταγωγή τους είναι από τη Νότια Αφρική. Το είδος λέγεται Amaryllis belladonna, γι αυτό εδώ στο νησί τα λένε Μπελαντόνες (οι γνωρίζοντες δηλαδή - οι άλλοι τα αποκαλούν ροζ κρίνους). Εμένα με διασκεδάζει η ονομασία του τίτλου, γιατί στις νότιες πολιτείες της Αμερικής, όπου είναι πολύ κοινά τα λένε “Naked Ladies,” επειδή εμφανίζονται χωρίς να είναι “ντυμένα” με φύλλα. Τα μακρυά σπαθωτά φύλλα έρχονται αργότερα, αφού μαραθεί το λουλούδι, και κρατάνε όλο τον χειμώνα.

Οι ανθοπώλες ανά τον κόσμο λανθασμένα αποκαλούν «Αμαρυλλίδες» ένα άλλο είδος κρίνου, το Hippeastrum, που θα δείτε να πωλείται (αρκετά ακριβά) σε γλαστράκια τον Δεκέμβριο για να ανθίσει μέσα στο σπίτι...τα πιο κοινά είναι κόκκινα και είναι συνδεδεμένα με τις γιορτές των Χριστουγέννων.

Στον κήπο μου έχω πολλές από τις ντόπιες μπελαντόνες (πολλαπλασιάζονται μόνες τους με τους σπόρους που πέφτουν στη γη) συγκεντρωμένες σε ζώνες που δεν ποτίζονται. Είναι μια από τις μεγάλες χαρές του Σεπτεμβρίου. Έκανα και δύο αποτυχημένες απόπειρες να εισάγω από τη Γαλλία ποικιλίες με άλλα χρώματα - άσπρα και σκούρα ροζ. Άνθισαν για δυο-τρία χρόνια και μετά εξαφανίστηκαν χωρίς να πολλαπλασιαστούν.

Αντίθετα η φίλη μου η Μαριλή, που πήρε γαλλικούς βολβούς την ίδια εποχή με μένα τους χαίρεται να ανθίζουν κάθε χρόνο (αν και δεν πολλαπλασιάζονται με την ταχύτητα των ντόπιων), όπως βλέπετε στης φωτογραφίες.

Την τελευταία φορά που άνθισαν τα εισαγμένα δικά μου κράτησα τους σπόρους, που ήταν σαν μικροσκοπικοί διαφανείς βολβοί, και τους φύτεψα σε γλάστρες. Είναι τρία χρόνια τώρα και στο φυτώριο αυτό οι βολβοί έχουν το μέγεθος κροκαριών του στιφάδου (οι ώριμοι βολβοί έχουν το μέγεθος πορτοκαλιού). Δεν αποκλείεται να ζήσω να τους δω να ανθίζουν!