Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Από τη μια έχουμε την ξενόφερτη συνήθεια του brunch, η οποία, αν και φαντάζει νέα, δεν είναι. Παλιά είναι αλλά τα τελευταία 2-3 χρόνια κάθε bar και εστιατόριο, που σέβεται τον εαυτό του (δηλαδή όλα), προτείνει ένα ιδιαίτερο μενού για τα νωχελικά μεσημέρια του Σαββατοκύριακου που συνήθως τα τραβάμε μέχρι αργά το απόγευμα τρώγοντας αυγά σε κάθε εκδοχή, πανκέικς και τηγανίτες και πίνοντας κατά προτίμηση κοκτέιλ, πολύχρωμα και χαρούμενα, για να μας ενισχύσουν με κάθε τρόπο τη διάθεση.

Και από την άλλη υπάρχει το εγχείρημα «Ελληνικό Πρωινό», που έχει σχεδιάσει και υλοποιεί μεθοδικά το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος και ο Γιώργος Πίττας τρέχοντας ακούραστος σε όλη την Ελλάδα, οριζοντίως, καθέτως και πλαγίως, με στόχο την ανάδειξη της πολυμορφίας και του γαστρονομικού πλούτου κάθε περιοχής ξεχωριστά.

Μερικά από αυτά τα ομολογουμένως υπέροχα τοπικά «πρωινά» είχαμε την τύχη να τα γευτούμε και να θαυμάσουμε τα τόσο νόστιμα και διαφορετικά ελληνικά προϊόντα που συναντάει κανείς από τόπο σε τόπο. Πώς συνδέονται, όμως, θα μου πείτε τώρα, όλα αυτά με το Artisanal και την τραχανόσουπα του σεφ Δημήτρη Δημητριάδη, που διάλεξα σήμερα να σας παρουσιάσω;

Λοιπόν, διαβάστε πρώτα τη συνταγή όσες-όσοι βιάζεστε να τη φτιάξετε και θα σας πω αμέσως μετά τις σκέψεις που έκανα την περασμένη εβδομάδα όταν δοκίμασα την τραχανόσουπα και άλλες νοστιμιές σε ένα brunch τόσο μα τόσο ελληνικό.

Τραχανόσουπα

Υλικά για 4 άτομα

Εκτέλεση

Σε μια μέτρια κατσαρόλα βάζουμε το ελαιόλαδο να κάψει και σοτάρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι μέχρι να ιδρώσει καλά. Προσθέτουμε τον τραχανά και το ζωμό και αφήνουμε μέχρι να μαγειρευτεί ο τραχανάς καλά.

Αφού τραβήξει σχεδόν όλα τα υγρά, προσθέτουμε το θυμάρι, το χοιρινό, και στο τέλος το δένουμε σαν ριζότο με το βούτυρο. Τέλος προσθέτουμε το λάδι τρούφας και τη γραβιέρα και σερβίρουμε αμέσως.

Στο ανανεωμένο Artisanal

Απλά τα πράγματα. Το κόνσεπτ του φετινού καταλόγου, τόσο του καθημερινού όσο και του brunch που σερβίρεται τα Σαββατοκύριακα στο ωραίο εστιατόριο-μπαρ της Κηφισιάς, βασίζεται σε πιάτα comfort, που τα μοιράζεσαι στο τραπέζι, λιγότερο διακοσμημένα με ακριβά υλικά και άρα πιο φτηνά, πράγμα που είναι βασικό ζητούμενο της εποχής. Και είναι πράγμα εύκολο για τον Δημήτρη Δημητριάδη, έναν έμπειρο σεφ και δάσκαλο, που ξέρει καλά τι θα πει απλότητα και νοστιμιά.

Ο λαρισαίος Δημήτρης Δημητριάδης αποφάσισε φέτος να μας μυήσει σε ένα brunch διαφορετικού ύφους δοξάζοντας την κουζίνα της πατρίδας του. Δοκιμάζοντάς το έκανα τη σκέψη ότι κάπως έτσι θα ήταν ένα (να το ξεκαθαρίσουμε, σύγχρονο) «ελληνικό πρωινό» της Λάρισας. Ο Δημητριάδης εμπνέεται από την κουζίνα της μάνας του και της γιαγιάς του, χρησιμοποιεί γνώριμα προϊόντα του θεσσαλικού κάμπου -αλλά και από άλλες περιοχές της Ελλάδας-, μαγειρεύει ξινό τραχανά και ξινόχοντρο και κρέας προβατίνας και μας ξαφνιάζει τρομερά και ευχάριστα.

Φτιάχνει αυγά καγιανά και τα σερβίρει πάνω σε χωριάτικο ψωμί με προζύμι, αλλά και κλασικό πεϊνιρλί της Δροσιάς (σε μια πιο φίνα εκδοχή) με ένα αυγό μάτι στην κορυφή του, θυμάται την κρεατόπιτα των προγόνων του με πρόβειο κρέας και τραχανά και ένα φύλλο που συγκλονίζει με τη γεύση του, ρεβυθοσαλάτα με πιπεριά Φλωρίνης, κύμινο, μυρωδικά και φέτα Βυτίνας, τραχανόσουπα βεβαίως (με ξινό τραχανά αλλά εγώ θα την προτιμήσω με γλυκό ως Ρουμελιώτισσα, γιατί τέτοιον κάνουμε στο σπίτι μου) με απάκι και μετσοβίτικη γραβιέρα αλλά και ένα καταπληκτικό μπέργκερ, ζουμερό και πεντανόστιμο, όχι με κρέας αλλά με θαλασσινά (καλαμάρι και γαρίδα), σως ταρτάρ και αβοκάντο, που όμοιό του δεν έχω ξαναδοκιμάσει.

Όσο για τα γλυκά, δικά του είναι και αυτά και έχουν τέτοια φινέτσα που σκέφτεσαι ότι ο Δημητριάδης άνετα συναγωνίζεται τους καλύτερους ζαχαροπλάστες. Δεν μπορώ να πω τίποτα περισσότερο εκτός από το ότι ονειρεύομαι το δαντελένιο μιλφέιγ, την baked Alaska με αρώματα εσπεριδοειδών, φουντούκια και κανέλα αλλά κι εκείνο το καταπληκτικό εκμέκ κανταΐφι με παγωτό καϊμάκι (προσέξτε, από πρόβειο γάλα), φρούτα του δάσους και φυστίκι Αιγίνης. Και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον όπως πάντα γιορτινό, κοσμοπολίτικο και χαλαρό και σε τιμές που κυμαίνονται κυρίως μεταξύ 7-12 ευρώ, δείτε εδώ μενού και τιμές, παρακαλώ.

Το Artisanal, λοιπόν, που η άφιξή του στο ωραίο κηφισιώτικο αρχοντικό -με την σέρα, το τζάκι-σκηνή θεάτρου και τα μοναδικά γαλλικά έπιπλα- έκανε αίσθηση πριν από τρία χρόνια στην είσοδο της Κηφισιάς πλάι στο Ζηρίνειο, ανανεώθηκε φέτος με κατάλογο μεγαλύτερο και πιάτα πιο φθηνά, που μπορούν να μοιράζονται μεταξύ τους οι συνδαιτημόνες, αλλά όχι μόνο. Η αίθουσα στον πρώτο όροφο διατηρεί την γιορτινή ζεστασιά της αλλά φέτος γεμίζει και με τέχνη αφού κάθε τοίχος προβάλει έναν διαφορετικό καλλιτέχνη.

Τα πορτρέτα των Θωμά Τουρναβιτη («Sommelier»),  Νίκου Βαβάτση («Μυστηριώδεις νέοι») και Νικόλα Ζήσιμου («Η νεαρή κυρία») αλλά και τα κουτάκια του Θεόδωρου Μπρουσκομάτη («Diorama Boxes») δημιουργούν ένα μαγικό περιβάλλον. Η πρώτη έκθεση ζωγραφικής  έχει τίτλο «Faces» και θα διαρκέσει μέχρι τις 15 Ιανουαρίου. Την διοργάνωση και επιμέλεια έχει αναλάβει ο επιμελητής -  σύμβουλος τέχνης Μάξιμος Στεργίου.

Info

Artisanal, Ζηρίνη 2 Κηφισιά, τηλ: 210-8086111