Πηχτή με κοτόπουλο: έμπνευση θερμού Σεπτέμβρη
Αυτός ο Σεπτέμβριος είναι ιδιαίτερα θερμός. Έχοντας προμηθευτεί μπούτια κοτόπουλο, βρέθηκα μπροστά στο ερώτημα: ζεστό ή κρύο; Και πήγα για το κρύο.
Κρύο πώς; Το κλασσικό είναι να βράσεις το κοτόπουλο και μετά να το αφήσεις να κρυώσει, για να το σερβίρεις είτε χλιαρό είτε κρύο, έχοντάς το στο ψυγείο για λίγο.
Εκεί, λοιπόν, μού ήρθε η ιδέα για «πηχτή». Δηλαδή να βράσω, να ξεκοκκαλίσω και να το βάλω σε μια μικρή φόρμα με όσο πιο πηχτό ζωμό μπορούσα να φτιάξω, για να πήξει. Προχώρησα παρευθύς στο εγχείρημα.
Στο κοτόπουλο προσέθεσα ψιλοκομμένο αγγούρι τουρσί και καρότο.
Στο ζουμί από το βρασμένο κοτόπουλο προσέθεσα ζουμί που είχα από μοσχαράκι, που του έδωσε και λίγο σκούρο χρώμα.
Τοποθέτησα σε μικρή φόρμα σε στρώσεις και το άφησα στο ψυγείο για να πήξει.
Παρόλον ότι δεν είχα βάλει κόκκαλα στον ζωμό, έπηξε αρκετά για να στέκεται.
Σέρβιρα με ωραία μαρούλια, για να συμπληρώσω τη δροσιά, λίγο ελαιόλαδο και λεμόνι.
Το πιάτο είναι όντως δροσερό και πολύ ελαφρύ. Την τελευταία στιγμή, και αφού είχα ήδη φωτογραφίσει, προσέθεσα λίγα φύλλα κάπαρης. Απογείωσε το πιάτο, χωρίς υπερβολή.
*Ο Νίκος Μορόπουλος είναι ο δημιουργός του blog ΕΥΩΧΙΑ
Όπως παλιά: πηχτή και κότσι χοιρινό
Πατέ με κοτόπουλο, μανιτάρια, κάρδαμο
Με τη σκέψη στο κοτόπουλο της Κυριακής