Θερινό ριζότο με θράψαλα Ατλαντικού και μανιτάρια

του Νίκου Μορόπουλου 28 Ιουλίου 2017 • Συνταγές • ριζότο, ριζότο με θαλασσινά, καλοκαιρινές συνταγές, θράψαλα, μανιτάρια, ριζότο με μανιτάρια, ιδιαίτερες γεύσεις

Περιηγούμενος τους διαδρόμους της υπεραγοράς τροφίμων το μάτι μου έπεσε σε κάτι μεγάλα πλοκάμια σε συσκευασία καταψύξεως. Πλησίασα, νομίζοντας ότι είναι πλοκάμια από μεγάλα χταπόδια. Σφάλμα. Ήτανε πλοκάμια από θράψαλα Ατλαντικού, με τιμή περίπου 5 Ευρώ το κιλό.

Αγόρασα και πήγα κατ’ ευθείαν στην κουζίνα για να φτιάξω κάτι.

Το σχέδιο διαμορφώθηκε ως εξής.

Αρχικά θα τα ψήσω στον φούρνο μαζί με τα μανιτάρια, μια ντομάτα και μια κόκκινη πιπεριά, και μετά θα φτιάξω ένα ριζότο με τον ζωμό και τα ψημένα καλούδια.

Ούτως και εγένετο.

Στο ταψί με τα καλούδια έβαλα αλάτι, κόκκινο τσίλι, λίγο ρίγανη, και λίγο ελαιόλαδο.

Η θερμοκρασία στους 150 βαθμούς, και υπομονή. Μετά από 2 ώρες το ταψί μοσχομύριζε και είχε και όσο ζωμό χρειαζόμουνα για το ριζότο.

Πέρασα την τομάτα και την πιπεριά στον μίξερ, και ξεκίνησα το ριζότο με ρύζι αρμπόριο που είναι κατά τη γνώμη μου το καλύτερο. Το μυστικό για ένα καλό ριζότο είναι να μην είναι μπλουμ, δηλαδή να προσθέτεις κάθε φορά στο φαρδύ βαθύ τηγάνι μόνο όσο ζωμό χρειάζεσαι για να μην κολλάει το ρύζι. Και ξανά, και ξανά. Αυτό σημαίνει ότι για 25 περίπου λεπτά είσαι πάνω από το τηγάνι και το φροντίζεις.

Η ανταμοιβή όμως αξίζει όλα τα λεφτά.

Το ριζότο είναι όλο αρώματα, τα μανιτάρια και το πλοκάμι είναι ζουμερά και τρυφερά. Την τελευταία στιγμή πριν σερβίρω έριξα και λίγο όξος στο ριζότο, για να ισσοροπήσει το καυτερό του τσίλι και το γλυκερό του θαλασσινού.

Σέρβιρα με μια μαλαγουζιά δροσερή δροσερή.

Έγραψεν ο Τζορτζ Πόλαρντ (1820)

*Ο Νίκος Μορόπουλος διατηρεί την ιστοσελίδα Panathinaeos