Πέντε αστέρια: τα προτιμώ φρέσκα και ζωντανά
Για όσους γνωρίζουν κάπως τις συνήθειές μου, Κυριακή πρωί 8-10 δεν μου τηλεφωνούν ποτέ. Ξέρουν ότι εκείνη η ώρα, τη συγκεριμένη μέρα είναι η ευκαιρία μου όλης της εβδομάδας να συναντηθώ με αυτό που έχει καταλήξει να ονομάζεται ζεν. Ηρεμία και αρμονία. Κρατάει μία μόνο ώρα, δεν εχει να κάνει με διαλογισμούς και γιόγκα... παίρνω το ταλαιπωρημένο μου αυτοκίνητο τον επονομαζόμενο Γκούφυ (ψηλός, άχαρος αλλά με σκυλίσια αντοχή και σούπερ χωρητικότητα) και φτάνω στην Παλλήνη. Στην εκκλησία δεξιά, καμμιά 200αριά μέτρα πιο κάτω βρίσκεται ο κήπος της Εδέμ για μένα, και λέγεται Αμαδρυάς (σας θυμίζω ότι είναι το όνομα των νυμφών του δάσους).
Φιλικό, τακτοποιημένο, τίμιο, αξιόπιστο, με γερά φυτά και λουλουδια, δέντρα ολόκληρα, το αγαπημένο μου φυτώριο όλα αυτά τα χαρίσματα τα έχει. Σε συμβουλεύουν σωστά και έντιμα, σε αποτρέπουν από το να αγοράσεις κάτι που δεν θα καλοπεράσει στις συνθήκες του μπαλκονιού ή του κήπου σου, σου φτιάχνουν καφέ περιστοιχισμένοι από γάτες, σκύλους και στο βάθος-βάθος χήνες και χηνόπουλα. Τα 'χουν βρει με τη φύση τα τρία αδέρφια «Αμαδρυάς», λάμπει από παντού αυτό στο φυτώριό τους.
Τι είδα λοιπόν χτες; Τα ζωντανά χριστουγεννιάτικα των ονείρων μου. Αν ζούσα σε πιο ψυχρή περιοχή της Αθήνας, εκεί θα κατέφευγα, χωρίς δεύτερη σκέψη. Το στολίζετε για τα Χριστούγεννα κι έπειτα το μεγαλώνετε το μωρό μέχρι να γίνει παιδάκι στο μπαλκόνι σας στο πιο σκιερό και κρύο σημείο του ή το φυτεύετε στο χώμα του κήπου σας (όσοι τυχεροί διαθέτετε). Ετσι αποκτάτε δέντρο για πάντα...
Θα με ρωτήσετε για το κόστος, σας διαβεβαιώ ότι είναι σαφώς φθηνότερα από τα καλά ψεύτικα που 1ον κάθε χρόνο είναι ταλαιπωρία το στήσιμό τους και 2ον και αποστομωτικό είναι ψεύτικα (με πετρέλαιο στο υλικό τους, που μυρίζει με την πάροδο των ετών).
1. Αυτό είναι το «κλασικό», η ποικιλία Picea Abies, καταπράσινο, χλοερό, φουντωτό, πυκνό.
2. Να και το ιδαίτερο, γκρίζο ανοιχτό, σχεδόν λευκό: Picea Hoopsis-το φαντάζομαι στολισμένο με σκούρε κόκκινα στολίδια και ζηλεύω τρελλά.
3. Picea Albert Conica: μαζεμένα κλαριά, υπέρκομψο, λυγερό.
Και σειρά έχουν οι συγγενείς:
4. To «ου», Ilex Neville, με τις κατακόκκινες πέρλες (πειράζει που τα βλέπω σαν κόσμημα;). Ο ορισμός των Χριστουγέννων, σε γλάστρες όλων των μεγεθών που αρχίζουν από 10 ευρώ.
5. Τελευταίο αλλά διόλου έσχατο, ο αγριωπός, ατίθασος συγγενής, το κοινώς λεγόμενο Πουρνάρι: πράσινα αγκαθωτά φύλλα, άσπρες πινελιές μέσα στο πράσινο.
Ελάτε βρε παιδιά τουλάχιστον να πάρω αυτό που κάνει σκάρτα οκτώ ευρουδάκια...
Φυτώριο Αμαδρυάς, Εθνικής Αντιστάσεως 46, Παλλήνη, τηλ. 210 6665913