Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Διαβαστε

11 χρόνια Φεστιβάλ Οινοξένεια

Διαφήμιση

Twitter | Facebook | Google+ |

Διαφήμιση

Σουπιές με χορταρικά σε ευτυχή υμέναιο

του Κώστα Τσαούση Συνταγέςσαλάτα, σουπιές, χόρτα

Σήμερα θυμήθηκα τη γιαγιά μου, από την πλευρά της μητέρας μου, τη Φωτεινή, από την Αγία Ελεούσα, το γένος Αγγέλου. Η γιαγιά μου, λοιπόν, είχε έναν δικό της τρόπο να σου εξηγεί τα πράγματα. Ήρεμη από την φύση της, πολεμούσε με τις ώρες να μάθει στην επόμενη γενιά της οικογένειας τη διαφορά ανάμεσα στο «γιάχνισμα» και το «τσιγάρισμα». Την θυμήθηκα, λοιπόν, όταν έριξα στην κατσαρόλα το ξερό κρεμμύδι σε μεγάλες ροδέλες αλλά και τα κομμάτια της σουπιάς. Αλάτισα και πιπέρωσα. Καπάκωσα και τα άφησα εκεί να μαλακώσουν με τη ζεστασιά και μέσα στα νερά τους. Αυτό είναι το «γιάχνισμα». Αυτή και η ήρεμη δύναμή του.

Αρχισα κάπως ανάποδα τη συνταγή μας αλλά βλέπετε η αναφορά της γιαγιάς και του τρόπου της με έβαλε μπροστά στην... παράκαμψη. Ας πάμε όμως ξανά στην γραμμή της εκκίνησης. Φρέσκες ή κατεψυγμένες οι σουπιές, δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία αρκεί να αξίζουν ή να δικαιολογούν τα λεφτά τους. Σημασία για το σημερινό φαγητό μας έχουν τα χορταρικά μας - η επιλογή μας ήταν: σπανάκι και σέσκουλα, καυκαλήθρα και μυρώνια, άνηθος και φρέσκο κρεμμυδάκι. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα παραπάνω. Άντε και το ξερό κρεμμύδι.

Πάμε πίσω στη κατσαρόλα. Μόλις καταλάβουμε ότι το σώμα της σουπιάς αλλά και το κρεμμύδι έχουν αρχίσει να μαλακώνουν, ρίχνουμε μέσα πρώτα τα σέσκουλα (μαζί με τα κοτσάνια αν και κομμένα σε κομμάτια) και το σπανάκι. Τα αφήνουμε και βράζουν σιγά σιγά και προσθέτουμε μια κουταλιά του γλυκού τομάτα πελτέ. Στη συνέχεια, και αφού έχουν μαλακώσει και τα σκληρά μέρη από τα χορταρικά, βάζουμε και τα υπόλοιπα. Μια επισήμανση εδώ: Αν είστε τυχεροί και βρείτε στον μανάβη σας καλή και φρέσκια καυκαλήθρα, θα σας αποζημιώσει με τη γλύκα της στο φαγητό. 

Η όλη διαδικασία μπορεί και να απαιτήσει κοντά στο δίωρο και γιατί  το φαγητό μας δεν χρειάζεται πίεση. Φτιάχνεται σιγά σιγά και θα είναι έτοιμο μόλις πιει τα νερά των επιμέρους συστατικών του. Και αυτή είναι η αξία του.

Το καλό ελαιόλαδο θα μπει στο τέλος και ανάλογα με τα κέφια και τις διαθέσεις μας. Σερβίρετε όταν έχει κρυώσει για τα καλά σαν μια εναλλακτική σαλάτα πασπαλισμένο από σπόρους παπαρούνας και μαύρο σουσάμι.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πρόσφατα άρθρα του Κώστα Τσαούση

Πρόσφατα άρθρα στην κατηγορία 'Συνταγές'