Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τα μικρά τίποτε που καταλήγουν σε κάτι, τα τιποτάκια – οι ασήμαντες ατυχίες που οδηγούν σε μια μικρή χαρά. Για να εξηγηθώ: δεν έχω σταυρώσει ποτέ έτοιμο να φαγωθεί αβοκάντο. Ποτέ. Τα δοκιμάζω με τα δάχτυλα προτού τα αγοράσω, να βρω σωστά ώριμο, δεν μου 'χει τύχει ποτέ. Ακούω τον μανάβη και τα παίρνω σκληρά ευελπιστώντας να μαλακώσουν στην κουζίνα μου. Αμ δε... από την κατάσταση πέτρας οδηγούνται κατευθείαν στην κατάσταση υπερωριμότητας.

Έτσι και χτες (όπως πριν από ένα μήνα, 3 μήνες, 1 χρόνο... και πάει λέγοντας). Μόνο που πήρα το πάνω χέρι για πρώτη φορά και δεν το υπέστην ούτε το πέταξα. Αντιθέτως, του επέτεινα την ωριμότητα λιώνοντάς το. Και κατέφυγα στο μεγάλο κεφάλαιο «ψωμοτύρια» που σώζει πολλά σπίτια, τα βράδια που οι εστίες δεν βγάζουν καμμια φωτιά.

Ανοιχτό σάντουιτς με κατσικίσιο τυρί και αβοκάντο

για 2

Λιώνω το αβοκάντο (χρησιμοποιώ ένα ξύλινο πηρούνι για να μη μαυρίσει πολύ, δεν ξέρω αν είναι ιδεοληψία μου ή έχει βάση) και του ρίχνω μια - δυο σταγόνες λεμόνι (για τον ίδιο λόγο).

Φρυγανίζω το ψωμί, να χρυσίσει καλά και να γίνει τραγανό. Μοιράζω το αβοκάντο στις φέτες, από πάνω το κατσικίσιο τυρί, σε μεγαλούτσικα τρίμματα. Ελάχιστο λάδι, πασπαλίζω με μπούκοβο και αλατίζω, για να σπάσει η γλυκάδα.

Αν τυχόν έχω στο ράφι μου και μαύρο αλάτι (λιγάκι καπνιστό, δώρο της Θάλειας Τσιχλάκη), τότε το αξιοποιώ...

(Συνταγή από το loveandoliveoil.com)