Τραγουδώντας «Oh, summer wine»
Το σκεφτόμουν από τον χειμώνα, κοντεύει να φύγει το καλοκαίρι και μόλις τώρα θυμήθηκα να το κάνω: να γράψω για το απόλυτο καλοκαιρινό τραγούδι, αυτό που ανακατεύει φρούτα, κρασί, σπηρούνια, αγγέλους σε μια σπάνια ηχητική πανδαισία. Είναι το Summer Wine, η διαχρονική σύνθεση του Lee Hazlewood που ερμήνευσε μαζί με την Nancy Sinatra.
Αδιαφορώ αν το έχουν τραγουδήσει από τον Ντέμη Ρούσσο και τον Bono, μέχρι την Lana Del Ray με το αμόρε της. Το Summer Wine είναι Nancy και Lee, τέλος!
Θα μπορούσα να μιλώ ώρες για το Summer Wine καθώς και για τα άλλα ντουέτα των δυο τους: για το Boots, το Paris Summer, το Some Velvet Morning. Αρκεί να υπάρχει ακροατήριο πρόθυμο να συμβάλλει στη συζήτηση. Όπως κάναμε ένα καλοκαιρινό βράδυ του 1996, μετά από τη συναυλία του Manu Dibango στο «Μύλο» της Θεσσαλονίκης. Άλλες εποχές, άλλες έγνοιες, άλλα στέκια, άλλες αναζητήσεις. Στην παρέα ήταν ο φίλος μου στο σπίτι του οποίου είχα πρωτοακούσει - φυσικά σε βινύλιο - το κομμάτι το 1989 και φίλοι του από την Αμερική. Ε, τους έπρηξα! Βρήκα αμερικανάκια, βρήκα ευκαιρία! Αναλύσαμε στίχο στίχο το Summer Wine, τη σχέση Nancy - Lee, διαφωνήσαμε αν τα σπηρούνια ήταν ασημένια ή μας δούλευε ο στίχος, αν η Nancy καλώς τον αποπλάνησε, αν η ερμηνεία θα μπορούσε να είναι έτσι ή αλλιώς και βρήκαμε ένα σωρό άλλες φαινομενικά ανούσιες λεπτομέρειες αλλά τρομερά σημαντικές για ανθρώπους που ζουν τη ζωή τους μέσα από τη μουσική.
Ακούστε το κομμάτι live και στη version του δίσκου. Πέφτει το πρώτο χτύπημα της κιθάρας και κατόπιν ξετυλίγεται η ιστορία. Η Nancy μεθά τον Lee με το κρασί της, τον αποπλανά, του παίρνει τα ασημένια σπηρούνια και τα λεφτά του. Κι επιπλέον, όταν εκείνος ξυπνά με hangover, ζητά κι άλλο απ’ το κρασί της.
Ο Lee αφηγείται την ιστορία όπως τη ζει, ενώ η Nancy το μόνο που κάνει είναι να επαναλαμβάνει: «Strawberries, cherries and an angel’s kiss in spring, my summer wine is really made from all these things, take off your silver spurs and help me pass the time and I will give to you my summer wine». Υπάρχει η ερμηνεία που θέλει το «κρασί» να είναι κοκαΐνη. Ποιος ξέρει και ποιος νοιάζεται; Στην ιστορία έχει μείνει ως Summer Wine. Αυτό πιστεύουμε, λοιπόν. Ότι οι φράουλες, τα κεράσια κι ένα ανοιξιάτικο φιλί αγγέλου αρκούν για το πιο μεθυστικό καλοκαιρινό κρασί.
Πρέπει να είναι το τραγούδι που έχω ακούσει στη ζωή μου περισσότερο απ’ οποιοδήποτε άλλο.
Στο σπίτι του φίλου όπου το πρωτοάκουσα, ακόμη το ακούμε σε βινύλιο. Ο Lee Hazlewood, συνθέτης και στιχουργός, (1929-2007) ήταν μέγιστος αφηγητής ιστοριών. Μέσα στα τρίλεπτα τραγούδια του προλάβαινε να διηγηθεί περιστατικά, να κάνει τον ακροατή να βλέπει την εικόνα, να την ζει, να νιώθει ότι είναι παρών. Ακούστε το Paris Summer και πείτε μου: δεν βλέπετε την Nancy την ώρα που, όπως λέει “He found me, I took the wedding ring off of my hand before he put his arms around me”;
Το μυστήριο γύρω απ’ το αν η Nancy και ο Lee ήταν ζευγάρι δεν απαντήθηκε ποτέ επαρκώς κι έγινε αρκετή συζήτηση σχετικά το 2007, όταν πέθανε ο Lee. Λογικό είναι να μην απαντηθεί. Προσωπικά, πιστεύω ότι δεν ήταν ζευγάρι. Στη θέση τους, πάντως, κι εγώ θα έκανα τα πάντα προκειμένου να συντηρήσω το μυστήριο, για λόγους εμπορικότητας.
Ο Lee, εκτός από κορυφαίος μουσικός διέθετε και πολύ χιούμορ. Ο τίτλος του τελευταίου του άλμπουμ, λίγο πριν πεθάνει κι ενώ ήξερε ότι έχει διαγνωστεί με καρκίνο, ήταν «Cake or Death».
Τον θυμάμαι και γελάω κάθε φορά που ακούω αυτήν τη σόλο εκτέλεση του These Boots Are Made for Walking και τις ατάκες του του είδους «And this is the part of the record where everybody said why that can’t be number one?» και «And this is the part of the record where the engineer Eddie Bracket said if we don’t fade this thing out we ‘re all gonna be arrested!».
Και τώρα που το σκέφτομαι, αυτή την εκτέλεση την πρωτοάκουσα απ΄τον φίλο που αναφέρω παραπάνω, όταν μου έδειξε ένα cd με τίτλο «Rare Tracks» που είχε αγοράσει από έναν πλανόδιο πωλητή. Ποιος να το έλεγε ότι κάποτε οι πλανόδιοι πουλούσαν «Rare Tracks» του Lee Hazlewood...