Και πού δεν τα συναντάς το καλοκαίρι... από ξέχειλες πιατέλες σε όρθια, μοναχικά δαγκώματα, πουλερικά και χορταστικές σαλάτες μέχρι μαρμελάδες και δροσερά κοκτέιλ. Για τους αμετανόητους γλυκατζήδες, όταν περισωθούν κάμποσα, ο φούρνος και το καραμέλωμά τους είναι μονόδρομος - να μια πρωτότυπη εκδοχή: με κρούστα από αμύγδαλο τριμμένο και καστανή ζάχαρη.
Οι Άγγλοι αποκαλούν shepherd’s pie (πίτα του βοσκού) το φαγητό που γίνεται με τα υπόλοιπα από το ψητό κρέας. Οι Γάλλοι, πάλι, το λένε parmentier... Η δική μου εκδοχή έχει πιπεριές και μελιτζάνες, σε μια σαφώς μεσογειακή παραλλαγή.
Ανάμεσα σ’ αυτά τα ερωτήματα που σπρώχνουν μακριά πεισματικά την πραγματικότητα, κάποιος θα ρωτήσει δειλά: Μόνο εγώ ψιλοπεινάω; Κατά τις έντεκα, λοιπόν, ο πιο πρόθυμος αφήνει την πολυθρόνα του και πάει για λίγο στο κουζινέτο.
Μου γίνονται εμμονή τα φυτά που βρίσκονται δίπλα μας σε αφθονία και είναι βρώσιμα. Στο προηγούμενο άρθρο μου έγραψα για τις τρέβλες, τις φτωχούλες του μπαξέ. Σήμερα θα σας προτείνω ένα γρήγορο φαγητό για ν' αξιοποιήσετε αρκετή ποσότητα από το ζιζάνιο και να βελτιώσετε την υγεία σας καταναλώνοντας μεγάλη ποσότητα ω3.
Εποχή της μελιτζάνας, που σημαίνει πληθώρα συνταγών, από μελιτζανοσαλάτα μέχρι μελιτζανοκεφτέδες και το πεντανόστιμο ιμάμ. Σήμερα την συνδυάζουμε με κατσικάκι και δεν φαντάζεστε πόσο πολύ περιμένω το καλοκαίρι για τέτοια νόστιμα πιάτα! Τα υπόλοιπα υλικά, λίγα και καλά, κάτι που χαρακτηρίζει την κρητική διατροφή.
