Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Βρέχει, βρέχει ασταμάτητα από το πρωί. Είναι μέρα για κουβέρτα και μαραθώνιο αμερικανικής σειράς. Είναι μέρα για πατατόσουπα ή για κοτόσουπα με αυγολέμονο. Κι εγώ ονειρεύομαι αυτά τα κόκκινα γυαλιστερά ντοματίνια. Τα λένε πομοντόρο νομίζω και στον μανάβη η συσκευασία γράφει cherry tomatoes.

Ονειρεύομαι τη μακαρονάδα που φτιάχνω όταν δεν έχω τίποτα στο σπίτι και χρησιμοποιώ ό,τι καλλιεργώ στη βεράντα μου.

Έχω βέβαια φυτέψει πάρα πολλά μυρωδικά. Έχω φρέσκια ρίγανη, θυμάρι, δεντρολίβανο, λουίζα και φυσικά βασιλικό και μαϊντανό. Είχα τότε στη βεράντα μου και τα "ντοματοκέρασα" τα οποία κρέμονταν έτοιμα να σαπίσουν πάνω στην τόση δα ντοματιά μου. Είχα και πιπερίτσες καυτερές, καυτερότατες στη βεράντα μου επίσης. Το μόνο που μου έλειπε ήταν σκόρδο και 3/4 του ποτηριού καλό αγουρέλαιο.

Σκέψου τώρα. Βγάζεις παπούτσια, ποτίζεις με το λάστιχο και κάνεις πλιτς πλιτς στα νερά, τόση ζέστη κάνει. Οι τέντες είναι κατεβασμένες και ο ήλιος σε βαράει από το πλάι αλλά με φόρα. Είναι ωραία. Με ένα ψαλιδάκι περνάς από μια-μια γλάστρα. Κόβεις λίγο απ' όλα και τα δένεις με ένα σκοινάκι. Εγώ εδώ έχω βάλει ρίγανη, δεντρολίβανο, θυμάρι και λίγο, ελάχιστο βασιλικό. Ίσως και λίγο λουίζα αλλά δεν είμαι σίγουρη.

Αυτοσχεδιάστε με αυτά που έχετε και αποφασίστε ποιες μυρωδιές θέλετε να "προεξέχουν". Σε ένα βαθύ πιάτο πετάς τα ντοματάκια, αφού τα έχεις χαράξει προηγουμένως με ένα μαχαίρι. Αν τα ντοματίνια είναι χοντρόπετσα (κυριολεκτικά), μπορείς να βγάλεις τη φλούδα. Τα πετάς μέσα σε λίγο βραστό νερό, για λίγο, τα βγάζεις και τα ξεφλουδίζεις με μια κίνηση. Στην περίπτωση αυτή όμως δεν τα χαράζεις. Μέσα στο πιάτο ρίχνεις: το λάδι, τα ντοματίνια, το μπουκέτο με τα μυρωδικά σου, 2-3 σκελίδες σκόρδο και όση πιπερίτσα αντέχει η γλώσσα σου (εγώ βάζω τρεις, εκ των οποίων τη μια τη θρυμματίζω. Αυτή η ποσότητα είναι οριακά ανεκτή από τους περισσότερους ανθρώπους όμως). Ρίχνεις αν θες και λίγο καλό μπαλσάμικο, αν έχεις κρέμα ακόμα καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση δε βάζουμε πολύ. Δε θέλουμε να σκεπάσει τις άλλες γεύσεις, ούτε θέλουμε η σάλτσα μας να γίνει πολύ γλυκιά. 

Αφήνεις το πιάτο σε μια σκιά στη βεράντα και παίρνεις μια φίλη σου τηλέφωνο. Μιλάτε για κανένα μισάωρο. Μην τα αφήσετε λιγότερη ώρα από τόσο μέσα στο λάδι, οι ντομάτες δεν θα έχουν απορροφήσει τίποτα. Όσο περισσότερο τόσο καλύτερα.

Μετά σηκώνεσαι και παίρνεις το βαθύ πιάτο μέσα στην κουζίνα. Βράζεις τα μακαρόνια. Εγώ σ' αυτή τη μακαρονάδα βάζω σπαγγέτι Νο 5 αλλά μπορείς να την κάνεις και με σπαγγετίνια.

Σε βαθύ, αλλά μικρό σχετικά τηγάνι πετάς όλο το περιεχόμενο του πιάτου. Ζεσταίνεις το λάδι σε χαμηλή φωτιά, όση ώρα βράζουν τα μακαρόνια. Ένα τσικ πριν το al dente, τα πιάνεις με την πηρούνα και τα ρίχνεις μέσα στο τηγάνι με τη σάλτσα, ανακατεύοντας καλά. Προσοχή: Δεν τα σουρώνεις! Ανακατεύεις καλά και αφήνεις να πάρει μια βράση για κανένα λεπτό ακόμη. Δοκιμάζεις ένα σπαγγέτι και μετά βγάζεις το τηγάνι από τη φωτιά, αφαιρείς το μπουκέτο των μυρωδικών και τις εναπομείνασες ολόκληρες καυτερές πιπερίτσες - αυτές κυρίως. Αν σου φαίνεται με το μάτι ότι το σηκώνει, προσθέτεις λίγο ωμό λάδι, μην το παρακάνεις όμως, δεν θες τα μακαρόνια σου να κολυμπάνε στο λάδι. Αλάτι χοντρό, πιπέρι φρέσκο, παρμεζάνα. Σερβίρεστε μέσα από το τηγάνι και αν είσαι εργένης και καλοπερασάκιας τρως απευθείας μέσα από το βαθύ μικρό τηγάνι τα καυτά και καυτερά σου μακαρόνια απολαμβάνοντας τον ήλιο.

Πανεύκολο!

* Η Αριάδνη Λουκάκου είναι φίλη bostanistas.

Περισσότερα άρθρα της Αριάδνης Λουκάκου