Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ο υγράλατος μπακαλιάρος σήμερα γίνεται ανδαλουσιανή λιχουδιά: κεφτέδες με συνοδεία τσιτσαρόν.

Το τσιτσαρόν κατάγεται από την Ανδαλουσία της Ισπανίας και σήμερα απαντάται και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Είναι πέτσα τηγανισμένη σε υψηλή θερμοκρασία, κάτι που την κάνει τραγανή και αιθέρια.

Το πιο διαδεδομένο τσιτσαρόν είναι με πέτσα χοιρινή. Σήμερα όμως το τσιτσαρόν γίνεται με την πέτσα του μπακαλιάρου, για να συνοδέψει τους κεφτέδες.

Το μίγμα για τους κεφτέδες είναι απλό.

Φιλέτο υγράλατο κομμένο σε μικρά κομμάτια, πατάτες τριμμένες στον χοντρό τρίφτη, πράσινα μυρωδικά κατά βούληση, τριμμένη φλούδα λεμονιού, ένα αυγό, αλάτι, πιπέρι, και αλεύρι για να μαζέψει τα υγρά και να δέσει το μίγμα.

Αφού ετοιμαστεί, το μίγμα μπαίνει στο ψυγείο για να ηρεμήσει, κι εγώ συνεχίζω με την ετοιμασία του τσιτσαρόν.

Βράζω για 2 λεπτά την πέτσα του μπακαλιάρου και βγάζω και τα τελευταία υπολείμματα σάρκας από την πέτσα.

Τοποθετώ τα καθαρισμένα κομμάτια της πέτσας σε λαμαρίνα πάνω σε αντικολλητικό χαρτί (λαδόχαρτο) και τα βάζω για 10 λεπτά στο φούρνο σε θερμοκρασία 100 βαθμών Κελσίου, για να στεγνώσουν.

Αφού στεγνώσουν, τα τηγανίζω σε αραβοσιτέλαιο για 2 λεπτά και αλατίζω πριν τα σερβίρω μαζί με αχνιστό σπανάκι και τους λαχταριστούς κεφτέδες. 

Το πιάτο είναι πεντανόστιμο, με πρωταγωνιστή το τσιτσαρόν. Είναι τραγανό, αιθέριο, η γεύση του φίνα, και συνοδεύεται εξαιρετικά από τους ζουμερούς και νόστιμους κεφτέδες.

Με το τσιτσαρόν χορταίνει το πνεύμα, με τους κεφτέδες χορταίνει η σάρκα, και το σπανάκι είναι κάπου ανάμεσα.

Ευτύχιος Αστεριάδις, Έλληνας έμπορος στην Σεβίλλη, έγραψεν (Ιανουάριος 1718)

*Ο Νίκος Μορόπουλος είναι ο δημιουργός του ελληνοαγγλικού μπλογκ Panathinaeos