Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ακόμα και οι μαμάδες που κανένα μεράκι δεν είχαν με τη μαγειρική, τσάτρα-πάτρα φύλαγαν μια εύκολη συνταγή για κέικ που κάθε τόσο ομόρφαινε τον πάγκο της κουζίνας. Από την εποχή του «μελαχρινού» και του μαρμπρέ, πολλά υλικά μπήκαν στη στρογγυλή φόρμα και άλλαξαν τις κλασικές τους εκδοχές, όμως τα κέικ ήταν, είναι και θα είναι το γλύκισμα του βιαστικού, του λιχούδη και του εξαρτημένου από την ηδονικά μαλακή, σπογγώδη υφή τους. Στους bostanistas τα τιμούμε όπως τους πρέπει, μεταμορφώνοντάς τα ανάλογα με την εποχή (ναι, τα κέικ έχουν εποχές): με εύχυμα φρούτα και ανάλαφρα συνοδευτικά για τις ζέστες που πέρασαν ενώ το προχωρημένο φθινόπωρο και ο χειμώνας ζητούν μήλο, πορτοκάλι, σοκολάτα και μέλι. Ιδού τα αφράτα μας:

Μπορεί οι λίστες με τα υλικά τους να ξεκινούν με το καθιερωμένο «βούτυρο, αυγά...», όμως η Λεονί Σταφυλά τα άφησε εκτός παιχνιδιού σε ένα κέικ - θαύμα, όπου το μήλο συμπεριφέρεται ως βούτυρο και τα αυγά μένουν ανενόχλητα στο ψυγείο. Στα ίδια βήματα και το κλασικό, ελαφρώς λεμονένιο κέικ: μπορεί να έχει αυγά όμως αφήνει κατά μέρος το βούτυρο αντικαθιστώντας το με ελαιόλαδο, χωρίς να στερείται το παραμικρό σε γεύση και όψη.

Κέικ από κήπο: Λάδι, ξανθές σταφίδες, καρύδια και φρούτα από τα δέντρα της για το παλιοκαιρίσιο «μελαχρινό» της Καλής Δοξιάδη - εμείς το λέγαμε και «φτωχό», γιατί το φτιάχναμε με ό,τι υπήρχε στα ντουλάπια. Προς Τσαγκαράδα μεριά, ο Φιλάρετος Ψημμένος κορφολογά μπόλικη λουίζα από τον βοτανόκηπό του, την ανακατεύει με ζάχαρη και φτιάχνει ένα πρασινωπό, ευωδιαστό κέικ όλο φρεσκάδα.

«Τι να τα κάνω τα τυριά;» αναρωτιέται η Μαρία Τσέκου. Παίρνει λοιπόν την πιατέλα του γιορτινού τραπεζιού με όσα τυράκια περίσσεψαν και ετοιμάζει κέικ αλμυρό, γρήγορο και απλό ενώ η Αγλαΐα Κρεμέζη μας κάνει μια σύντομη βόλτα στην ιστορία των κέικ επιμένοντας αλμυρά με μπέικον, ελιές και τυρί - έξοχα!

Μετά έρχεται η μεγάλη συνοδός σοκολάτα: παραδομένη στη λαγνεία της η Αναστασία Λαμπρία αφενός παραμιλάει, αφετέρου ετοιμάζει κέικ ζηλευτό, καλυμμένο με σοκολάτα και φουντούκια.

Η Αγλαΐα Κρεμέζη παραδέχεται επίσης πως αδυνατεί να του αντισταθεί και το ετοιμάζει χωρίς κάλυψη αλλά με ουίσκυ και λεμόνι.

Ενδιαφέρουσα παραλλαγή και το άπιστο ως προς τα συνήθη υλικά του, γλύκισμα της Nigella Lawson: ελαιόλαδο αντί για βούτυρο και αντί για αλεύρι... καθόλου αλεύρι - μόνο σκόνη αμυγδάλου. Θα παραμείνει υγρό και μαλακό για αρκετές μέρες.

Η Λεονί Σταφυλά επανέρχεται και ψήνει το σοκολατένιο σύννεφο, ένα πλούσιο κέικ χωρίς αλεύρι που μόλις βγαίνει από τον φούρνο καταρρέει στο κέντρο του δημιουργώντας έναν «κρατήρα». Με τι γεμίζει; με χτυπημένη κρέμα και πασπαλίζεται με κακάο. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο.

Κι επειδή τα κέικ είναι η πιο γευστική εκδοχή του motto μας «μην πετάξεις τίποτα», περισσέψουν - δεν περισσέψουν μπανάνες δεν το σκεφτόμαστε λεπτό: είτε καλυμμένο με αφράτη κρέμα είτε σκέτο, ψημένο σε φόρμα μακρόστενη, θα ενθουσιάσει τους πάντες. Από το ξεφούρνισμά του και μετά, μετράτε αντίστροφα, δεν θα μείνει ψίχουλο.

Με μικρές παραλλαγές και το κέικ μπανάνα-σοκολάτα της MamaTsita που σώζει και τις απογευματινές λιγούρες και το κολατσιό του μπόμπιρα την επόμενη μέρα στο σχολείο.

Ακόμη τα εύκολα και γρήγορα κεκάκια εναντίον Δευτέρας, σοκολατένια και μαλακά, είναιι ό,τι πρέπει για τη συνήθη γκρίνια (ας το παραδεχτούμε) του πρωινού.

Τέλος, μην παραλείψετε να ρίξετε μια ματιά στο κέικ μαρμπρέ, των εκλογών. Οχι μόνο γιατί όπου νάναι έρχονται, αλλά και γιατί είναι υπέροχο: υγρό και τρυφερό χάρη στο ελαιόλαδο, γεμάτο αρώματα εσπεριδοειδών.

Τα κέικ μας ασφαλώς δεν εξαντλούνται εδώ - αναζητήστε κάμποσα λίγο παρακάτω, στα σχετικά άρθρα. Η πιο οργανωτικοί, με την ετκικέτα κέικ θα τα βρείτε στην Κουζίνα μας όλα τακτοποιημένα.